het duurt maar en het duurt maar.....

een van de vele dossiers op de stapel

van de week mijn curator gemaild omdat ik het oorverdovend stil vond. Ik mail bewust om dingen verifieerbaar vast te leggen. Ik kreeg een mailtje terug dat de spullen nu bij de rechtbank liggen en dat de rechtbank nu de verificatievergadering nu moet gaan plannen.
Ik heb zelf ook maar even gebeld met de insolventie-afdeling van de rechtbank. Ik kreeg te horen dat het aanstaande maandag pas besproken wordt met de rechter commissaris  en dat ik nog zeker op vier tot zes weken moest
rekenen voor de afwikkeling. Daar word ik dus schijtziek van. Ik snap dat er wettelijke procedures zijn, en dat zorgvuldigheid moet worden nagestreefd, maar het kan allemaal veel sneller. Omdat alle schuldeisers akkoord zijn gegaan is het in feite een soort hamerstuk.  

Dan nog zijn er acht dagen waarin eventuele verborgen schuldeisers kunnen reageren. Maar dan heb je het over maximaal 14 dagen. Het hele proces had allemaal veel sneller kunnen verlopen als ik een curator zou hebben die pro-actief en met meer vertrouwen zou hebben gehandeld. De rekening is hoog genoeg, maar alles wat ik er van zeg, levert vertraging op.
Het vervelende is dat ik bijna geen afspraken kan maken met potentiële klanten voor na het faillissement. Ik ben niet gemachtigd, en qua leveringsvoorwaarden wil het type organisaties waarvoor ik werk ook geen zaken doen met mensen die in faillissement verkeren. Netwerken houdt een keer op. Ik sta dus nog zeker 6 weken geparkeerd. Ik moet me er maar bij neerleggen, maar het valt me op dat ik steeds mijn grens moet verleggen.  Het duurt maar en het duurt maar.