Hoe komt Jan Splinter door de gefailleerde winter?

Vanmorgen ging de bel. Mijn accountant gaf de berekening van de inkomstenbelasting 2009 persoonlijk af. Dat is nodig om in gesprek te gaan met de belasting over een eventueel akkoord en doorstart. Oef! het heeft langer geduurd dan verwacht, maar niets dan lof voor het meedenken en meewerken. Ik hoop dat er in de week na kerst onderhandeld kan worden. Er zijn natuurlijk veel mensen weg. Anders wordt het januari.
 Ik ben de afgelopen weken flink aan het netwerken geweest en dat geeft enkele interessante leads.  Maar ook dat wordt januari.
Ik ben ondertussen naar een congres gegaan op mijn vakgebied. De inhoud vond ik nogal matig. Ik heb daar een blog over geschreven en met mijn visie over

het begint te wennen, maar dat mag niet

Ik wen langzaam aan mijn nieuwe situatie. Failliet zijn, ontwikkeld zijn eigen gebruiken en rituelen. Ik doe nu weer wat ik vroeger deed, veel bewuster mijn boodschappen doen. Als je het goed hebt wordt je sluipend gemakzuchtiger. Als ik hier uit kom, houd ik mijn nieuwe zelfbewustzijn vast. Het is een drukke en vruchtbare week geweest. Ik heb een lopende opdracht. Mijn opdrachtgever wordt steeds enthousiaster over mijn voorstel, dus dat is veelbelovend. Ik merk dat ikzelf ook veel scherper word in wat ik wel en niet wil gaan doen. Langzaam heeft zich een

Iedereen trekt zich terug naar binnen

'Ben je gestopt met je blog?' vroegen enkele ingewijden in mijn situatie mij. Nee, ik ben er niet mee gestopt, het faillissement is er nog steeds iedere dag, maar dat wil niet zeggen dat je iedere dag je zielenroerselen met anderen kunt of wilt delen. Hoewel ik nog steeds strijdvaardig ben, voelt dat soms tegen beter weten in. Hoe ik het ook wend of keer, ik ben afhankelijk van anderen geworden en kan niet de leiding op me nemen. Dat knaagt.
De poging om tot een akkoord te komen duurt maar en duurt maar. Eerst moet er echter inzichtelijk zijn, wat de belastingaangifte van 2009 zal zijn. Dat is zoals ik eerder blogde door een conflict met mijn vorige accountant, die rekeningen met een vork

een faillissement is als een trekschuit

Het is even stabiel rustig. Een akkoord organiseren met mij schuldeisers loopt vreselijk traag. Er moesten eerst aanvullende gegevens komen voor de belasting omdat deze een preferente positie heeft. Het probleem is dat mijn vorige accountantskantoor mij gegevens zou leveren over afgelopen boekjaar, deze niet wilde verstrekken. Ik had al ruim voor mijn faillissement een dispuut met hen. Mijn kosten voor hun werk waren ruim het dubbele van voor de fusie die ze waren aangegaan met mijn eerdere administratiekantoor. Herhaalde verzoeken om gedetailleerde en kloppende specificaties werden onbevredigend beantwoord. Ondanks mijn bezwaren tegen