Zowaar, er begint schot in de zaak te komen. Mijn curator heeft het voorstel om te komen tot een akkoord voorgelegd aan de belastingdienst en de bank. En nu maar afwachten. Ik zit nog steeds in een soort vacuüm. Ik ben blijven netwerken, ideeën aan het uitwerken, maar alles met de handrem er op.
Ik schaam me nergens voor, hoewel ik mijn stuatie wel mezelf aanreken en uitermate vervelend vindt voor mijn schuldeisers. Maar ik moet verder. Een interview op verzoek van de krant heb ik uitgesteld. Beter met een positief verhaal na een doorstart dan, een stijdvaardig verhaal waarin je nog steeds in de hoek zit waar je moet afwachten. Ik zie op tegen een verhuizing die een van de consequenties zal zijn, maar er zijn ergere dingen in het leven. Ik hoop dat er nu snel duidelijkheid komt:the final countdown.....?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten