Kolen op het vuur! Vaart! ik wil vaart.

Het heeft nu lang genoeg geduurd vind ik, maar ik ben zelf niet aan zet. Alle ingrediënten liggen nu op tafel om te praten over een akkoord met mijn schuldeisers, maar het wordt tijd dat dat overleg plaats gaat vinden.
Stilstand is achteruitgang en ik loop over van de ambitie. Ik heb enkele interessante leads voor projecten, maar ik moet op de rem trappen omdat ik niet weet of ik er door mijn situatie werkelijk mee aan de slag kan gaan. Dat vreet aan me, maar ik wil me daar ook niet door af laten leiden. Blijven focussen op mijn sterke punten, blijven netwerken, daar gaat het nu om. De blik op de toekomst blijven houden en leren van deze mislukking die in alles ook louterende kanten heeft.
Ik was gisteren op de nieuwjaarsreceptie in mijn gemeente om te netwerken. Ik werd tot mijn verrassing benaderd door de lokale krant twee pagina's groot interview over mij en ongetwijfeld een aantal van mijn opvattingen. Ja, ik roep nog wel eens iets provocatiefs om mensen uit te dagen en dat valt kennelijk op. Ik ben inderdaad in niets een grijze muis. Het betekent wel dat ik ook uit de anonimiteit over mijn faillissement moet treden, maar misschien is dat juist wel bevrijdend. Morgen een gesprek met J. om door te praten over de doorstart. Ik wil vaart. Ik wil opstomen in de vaart der volkeren. Kolen op het vuur!