reactie van Gerrit Zalm gekregen

Gisteren kwam er een brief - via tussenstation curator - op geschept ABN AMRO papier binnen. Een reactie van Gerrit Zalm over mijn brief en klacht over de afstandelijkheid en routinematigheid waarmee ik als ZZP-er  gereduceerd werd tot een dossier.  Dat steekt me nog steeds enorm. Ik snap heel goed dat banken rationele afwegingen moeten maken als het gaat om klanten die hun verplichtingen niet na kunnen komen. Daar gaat het me ook niet om. Maar dat je zelfs pro-actief niet eens in gesprek kunt met je bank vind ik getuigen van zo'n enorme onverschilligheid. 'Je bent te klein en niet interessant genoeg' is de niet uitgesproken boodschap. Desalniettemin bood Zalm zijn excuses aan voor de teleurstelling die de reactie van zijn organisatie bij mij
had opgeroepen. Dat is meer dan waar ik op rekende en ik ben blij dat ik die brief geschreven heb. Verder is de kous voor mij af. Als ik in staat ben om op te krabbelen zal ik kritischer dan ooit zijn in de keuze van mijn financiële dienstverlener. Ik hoop dat er nu snel een voorstel voor een akkoord kan komen met de bank, maar ik kan zelf niet voor de troepen uitlopen.



Doorstart
In mijn denken krijgt een nieuw winstgevend concept en product steeds vastere contouren. Ik word steeds enthousiaster over de potentie van dat idee. Het zou een prima drager zijn voor een doorstart.
Ik wil eens kijken of ik dat wellicht met externe sponsors voor elkaar kan krijgen. Het mag duidelijk zijn dat als me dat lukt dat niet langer de ABN AMRO bank zal zijn, ondanks de brief van Zalm. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dat waarschijnlijk wederzijds is. 
Gisteren naar een bijeenkomst geweest in het kader van 'de dag van de dialoog' in mijn gemeente. Het leek me interessant om bij te wonen en het past bij mijn voornemen om niet in mijn schulp te kruipen ondanks mijn situatie. Mijn vooroordeel over de bijeenkomst werd helaas nogal bevestigd. Vooral een ontmoeting voor hoogopgeleide gesettelde en vrijgestelde middenklassers en geen afspiegeling van de samenleving. Het onderwerp van het dialooggesprek was 'ik en de groep' en voor sommigen betekent dat een heerlijk rondje introspectie dat je dan met anderen deelt. Daar ben ik dan toch wat te nuchter voor. De bloemetjes en vlindertjes vlogen nog net niet rond. Wilders zou het een 'linkse hobby' noemen en in dit geval ben ik het daar wel mee eens, terwijl ik de vorm van zo'n bijeenkomst interessant vindt en zelf propageer.

Vooruit kijken
Het valt me toch iedere keer weer op hoe sommige mensen blijven hangen in vaak negatieve ervaringen uit het verleden en dat als een molensteen op hun nek dragen. 'Het leven dient achterwaarts begrepen te worden en dient voorwaarts te worden geleefd' zei Kierkegaard ooit. En zo is het precies. Ik heb mijn filosofie over mijn functioneren in relatie tot 'groepen' met deze ad hoc groep gedeeld: de route is minstens zo mooi als het doel. Als je krampachtig streeft om ergens bij te horen, dan zal je het nooit bereiken. 'Geniet vooral van de vergezichten en diepe dalen die je tegenkomt op jouw wandelroute in het leven.' Dat levert interessante ontmoetingen met mensen op. Zo kijk ik ook naar wat ik nu meemaak. Ik loop langs de financiële afgrond,  maar ik zie toch ook nieuwe en mooie vergezichten. Zijn dat geen mooie stichtelijke woorden voor het weekend?
Ik kwam tijdens die bijeenkomst een bekende tegen en die vroeg hoe het me me ging. Ontspannen vertelde ik dat ik failliet ben, ik ga het niet aan de grote klok hangen, maar ik ga het ook niet langer verbergen in mijn omgeving. Het zal zich toch wel rondspreken.