maandag 27 september 2010

I'm proud to be bankrupt

Ik had zin om vanavond iets heel anders te doen door naar en bijeenkomst te gaan. W. is bij vlagen echter knap nerveus. Ik heb dus besloten op haar verzoek om thuis te blijven. Ik voel zelf de spanning natuurlijk ook, maar ik merk toch dat ik me steeds meer begin te vereenzelvigen met de situatie. We hebben een lijn uitgezet en die geeft voor de time being enigszins richting aan en houvast. Maar het is net al in de oorlog: Als de eerste kogels afgevuurd worden is de uitgedachte strategie meteen achterhaald. Alert blijven en anticiperen naar bewind van zaken. 

De juiste man op het verkeerde moment
Als ik het bekende fasemodel van rouwverwerking van Elisabeth Kübler-Ross er bij pak (ontkenning, woede, marchanderen, verdriet/depressie, aanvaarding) dan zit ik nu
ongeveer in het overgangsgebied van verdriet naar aanvaarding.
Ik heb mijn wereld nog eens geordend in mijn hoofd. Ik ben teveel de juiste man op het verkeerde moment in de dingen die ik doe, maar daar kan ik heel hard aan werken. ik hoef op zich niet te twijfelen over mijn kennis of producten. Meer effectiviteit, meer richten en het zal al een hele verbetering opleveren.


Schulp
Vandaag met familie bij mijn moeder geweest. Dat was dierbaar. Het voelde ook goed om openlijk met familie over onze situatie te praten. Wel buiten het gehoors en gezichtsveld van mijn moeder. Het is fijn dat mensen om je heen meeleven en hulp aan bieden.  Of ik daar gebruik van maak is nu nog te vroeg maar ik merk dat het me helpt in de aanvaarding, dat er meer mensen zijn die meedenken en achter ons staan dan je op het eerste gezicht denkt. Je hebt toch gauw de neiging om helemaal in je schulp te kruipen.

I'm proud to be bankrupt
Ik voel me door de hele situatie ook in positieve zin getergd. mijn ambitie en geldingsdrang groeit om te laten zien dat ik deze situatie ook naar mijn hand kan zetten. Misschien word ik hierdoor nu juist wel een ondernemer. We zullen zien.
Ik ben in mijn werk altijd wel aardig provocatief om de boel op te schudden, ineens flitste er een idee voorbij voor een tegendraads t-shirt met opdruk. 'I'm proud to be bankrupt'. Natuurlijk ben ik dat niet, maar ik ga me er echt niet voor lopen schamen en het opent ook nieuwe deuren in mijn geest die anders misschien gesloten waren gebleven.
 
Van rechter naar huisarts
Hoe slecht het ook met haar gaat, het was goed voor mijn moeder dat er vandaag een aantal dierbaren waren, waaronder haar zuster. Het was geen somber samenzijn.
Hoewel? toen ik afscheid nam, huilde mijn moeder zonder woorden, terwijl haar zus, mijn tante,  troostend bij haar zat. Ik denk dat mijn moeder beseft dat dat vele bezoek te maken heeft met het feit dat haar leven nu snel zal eindigen.
Morgenvroeg naar de rechtbank. Ik wil het kort en zakelijk houden als me vragen worden gesteld. Daarna snel in de auto op weg naar mijn moeder alwaar ik een gesprek met haar huisarts zal hebben over haar toestand.

Total loss
G. belde me vanmiddag voor wat morele support. Ze hield me voor dat ik wel voorzichtig moest doen met autorijden. Ik reageerde met lichtvoetige zelfspot met de opmerking dat het eigenlijk helemaal niet zo slecht was om mijn auto nu total loss te rijden. Dat zou immers goed zijn voor de schuldsanering. Af en toe een donker uitstapje in je gedachten kan geen kwaad. Het helpt ook om de situatie te relativeren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten