Failliet: it's a family tradition

Morgenochtend heb ik een gesprek met de bank met daarin het voorstel van één van mijn schuldeisers om tot een akkoord met de bank te komen met als conditie een finale kwijting van mijn schulden, waarna ik eventueel een doorstart met mijn bedrijf kan maken.
Het voorstel is gebaseerd op de rationele rekensom, dat indien ik failliet blijf of in een schuldsaneringstraject terecht kom, dat er dan voor mijn schuldeisers in drie jaar minder is terug te halen dan met dit voorstel. Het voorstel is gebaseerd op ratio. De bank moet volgens de wet bij mijn faillissement mijn schuld in een keer afboeken in dit boekjaar. Dan is er in het vervolgtraject niet zo heel veel meer te halen. Met het voorstel dat we morgen doen halen ze in ieder geval een percentage van mijn
schuld binnen. Eerlijk gezegd reken ik nergens op. Mijn ervaringen met de bank zijn er een van onverschillige afstandelijkheid. Maar goed, als ze nuchter calculeren is het geen slecht voorstel.

Uitzichtloos

Vanavond naar een uitzending van het programma 'Uitgesproken' gekeken. Er zijn in ons land een miljoen mensen met problematische schulden. Een wetenschapster gaf een inkijkje in de stress die het veel mensen geeft. Afgelopen jaar zijn er enkele drama's geweest van mensen die door de uitzichtloosheid van hun schulden zelfmoord hebben gepleegd. De wereld van mensen met diepe schulden wordt steeds kleiner. Instanties werken langs elkaar heen. Van de ene kant biedt de overheid trajecten van schuldhulpverlening aan, langs andere lijnen worden rücksichtslos en automatisch,  achterstallige belasting of ziektenkostenpremies afgeschreven. Gevolg dat mensen dan vaak ook hun huur niet meer kunnen betalen en dat de problemen zich steeds verder opstapelen. In de behoeftenhierachie Pyramide van Maslow donderen ze dan zelfs weg uit de meest basale trede. Maar iedereen heeft zijn werk gedaan  en gaat na een korte fase van geschokt zijn over tot de orde van de dag. 

Zo ver zal het met ons niet komen omdat we voor en pro-actieve aanpak gekozen hebben door zelf er zo veel als mogelijk bovenop te zitten. Ik ben ook creatief genoeg, denk ik, om binnen de beperkingen van mijn situatie mijn speelveld zo groot mogelijk te maken. Schaarste maakt creatief. Dat zeg ik nu met wellicht nog optimisme tegen beter weten in. Maar het heeft echt geen zin om het hoofd in de schoot te leggen.

Flash backs
De dag dat ik failliet ging overleed mijn moeder. Het werd de meest dramatische dag van mijn leven. Nu bijna twee weken verder kan ik daar al weer met enige distantie en relativering naar kijken.

Afgelopen weekend heb ik voor het eerst rustig aan gedaan. Juist op dat moment moest ik aan mijn moeder denken. Ze is er niet meer. In een week tijd, we moesten wel omdat het zorgappartement moest worden ontruimd, hebben we haar sporen en de rituelen die met haar leven verbonden waren vrijwel uitgewist. In twee dozen staan mijn herinneringen aan haar opgestapeld. Op tafel stond een peper en zoutstel waaraan ik herinneringen koppel van vroeger aan de eettafel met haar en mijn vader.

Bewustwording
Uit je schuldenproblematiek komen valt of staat met bewustwording zei de wetenschapster in uitgesproken. Met dat proces ben ik nu volop bezig. Ik graaf in mijn ervaringen met geld en ik concludeer dat geld voor mij altijd  omgeven is geweest met negatieve gevoelens. Ik heb vroeger eigenlijk nooit leren om te gaan met geld. Ik concludeer het niet als slachtoffer, maar als een feit.
Ik werd als kind erg kort gehouden en er werd door vrijwel iedereen voor mij gedacht. En als ik dan al geld had, ja dan wilde ik er ook van genieten. Ik liet het maar wat graag aan anderen over. Ik mag wel zeggen dat ik ook een gewild object was waar iedereen in ons gezin zijn beschouwingen over wat er niet aan dat kleine broertje deugde op los kon laten. Ik zeg het nu met enige vrolijke zelfrelativering. Natuurlijk heb ik het daar moeilijk mee gehad. Ik had in feite geen greintje zelfvertrouwen. Maar door het eigen pad dat ik onbewust koos heb ik me daar van los gemaakt. Ik creëerde als overlevingstrategie mijn eigen wereld en dat heeft me een creatief iemand gemaakt.

Familietraditie 
Bij de reconstructie van mijn jeugd concludeer ik dat de eigen negatieve ervaringen van mijn ouders met geld wellicht onbewust in mijn leefpatroon zijn overgedragen. Ik ben zo ongeveer geboren toen het zojuist gestarte bedrijf van mijn vader op het punt stond failliet te gaan en toen mijn moeder stierf was ikzelf failliet.
Ik heb mijn moeder wel eens horen vertellen over die soms zeer moeilijke situatie. Ze ging in mijn beleving soms maniakaal gestresst en wantrouwig met geld om. Ik zeg het niet als een verwijt, want het in ongetwijfeld voortgekomen uit stress ervaringen.
Ik hoorde in de dagen na mijn moeders dood dat mijn opa als een losbol het geld van zijn rijke vrouw er doorheen heeft gejaagd met verschillende hopeloze ondernemingen. In dat opzicht pas ik kennelijk in een familietraditie hoewel ik bepaald niet als een losbol leef. Ik zeg dit niet om mijn situatie te over-psychologiseren. Ik wil er vooral naar kijken in de zin van dat ik er van kan en moet leren.
De dood van mijn moeder is in dit kader ook een nieuw begin. Ik sluit iets af en ik sta nu misschien wel voor het eerst echt op eigen benen en kom mede door deze situatie op een ander bewustzijnsniveau. Ik ben kwetsbaar, maar het is goed om dat met anderen te delen.


Inzicht
Ik moet opeens denken aan de alom gewaardeerde meubelmaker die de mooiste meubels van het land maakte, maar thuis op sinasappelkistjes moest zitten. Dat voorbeeld slaat ook op mijzelf. 
Altijd bezig met de hele wereld, en te weinig aandacht voor die van mezelf. Goed zijn in het op de rails helpen van andere mensen door middel van positief denken en levenskunst en wars van het cynisme dat zoveel mensen omgeeft. Een mooi thema voor een sprookje.
Laat ik het verheffingsideaal dat ik zo goed weet uit te dragen naar en voor anderen, nu ook maar eens een keer op mijzelf toepassen. Het mooiste uitzicht is immers inzicht. Ik sta onder in een dal, maar ik klim er uit, ook al zal de weg moeizaam zijn. Maar het nieuwe uitzicht beloofd oogverblindend mooi te zijn.